از گذشته تا امروز از الگوسازی لباس برای دوخت آن استفاده می شده است. از قطعات الگو به صورت اختصاصی برای برش قطعات پارچه استفاده می شود تا سپس آن ها مونتاژ و دوخته شده و لباس های قابل استفاده ای ایجاد شود. امروزه، الگوی لباس معمولاً به صورت انبوه ساخته می شود و با توجه به اندازه های استاندارد بدن به فروش می رسد. چاپ قطعات الگوی کاغذ وقت گیر و گران نیست. بلکه طراحی الگو زمان برترین و پرهزینه ترین قسمت تولید است. یک الگوسازی لباس موفق، خیاط ها را قادر می سازد تا یک لباس بی نظیر تولید کنند.
الگوسازی لباس چیست؟
برای قرن ها، تهیه لباس های شیک و متناسب به سختی انجام می شد. در گذشته ثروتمندان، خیاط یا لباس سازان حرفه ای را برای دوخت لباس های خود استخدام می کردند. در اوایل قرن نوزدهم، برخی از مجلات زنان برای کمک به بانوان در تهیه لباس های شیک، قطعاتی از الگوسازی لباس ها را ارائه می دادند. از آنجا که قطعات الگو به سادگی در یک صفحه کوچک مجله که اندازه آن فقط چند سانتیمتر بود، نشان داده می شدند، استفاده از آنها آسان نبود. در دهه 1850، مجله مشهوری الگوهایی با اندازه کامل را ارائه داد، اما آنها فقط یک اندازه بودند در صورتی که خیاط مجبور است از آن با توجه به اندازه گیری های فردی استفاده کند.
تقریباً در زمان جنگ داخلی، خیاط Ebenezer Butterick الگوی کاغذی تولید شده به صورت انبوه را با توجه به سیستم درجه بندی متناسب هر فرد ایجاد کرد. این الگوهای اولیه توسط اعضای خانواده Butterick برش خورده و ایجاد شد. Buttericks شرکتی را در شهر نیویورک تأسیس کردند و تولید انبوه الگوهای لباس خانمها را تا سال 1866 آغاز کردند. جیمز مک کال، دیگر تولیدکننده الگوی لباس بود، که مدتی بعد الگوهای لباس زنانه را تولید کرد. سرانجام زنان آمریکایی با استفاده از الگوی لباس تولید انبوه توانستند لباس متناسب و شیکی تهیه کنند. به طرز شگفت انگیزی پس از 120 سال، McCall و Butterick همچنان غول صنعت الگو محسوب می شوند.
طرح الگوی لباس
طراحی الگوی کاغذی به صورت انبوه، مراحل زیادی را شامل می شود. علاوه بر این، ایجاد یک الگوسازی لباس مناسب و آسان برای استفاده، نتیجه همکاری بسیاری از بخش ها و بسیاری از استعدادها است. در ابتدای فرآیند طراحی هر لباس، بخش توسعه شرکت الگو، باید سه عنصر اصلی را ارزیابی کند: مشخصات مشتری معمول (سبک زندگی، مهارت ها، ذائقه و غیره)، روند مد فعلی و آمار فروش فصل گذشته، اینها همه در ایجاد یک الگوی سودآور که هدف شرکت می باشد، موثر است.
شرکت های سازنده ی الگو، در تعداد مجموعه های الگوی جدیدی که هر سال ارائه می دهند، متفاوت هستند. بسیاری سالانه چهار مجموعه جدید راه اندازی می کنند. طراحان برای آگاهی از مدها در نمایشگاه های مد شرکت می کنند و مجلات، روزنامه ها و مجلات تجاری را دنبال می کنند. طرح های اولیه توسط بازاریان، طراحان لباس و غیره مورد بررسی قرار می گیرد و تاریخچه فروش هر سبک و الگوهای قبلی نیز مقایسه می شود. برخی از الگوها ممکن است بیش از یک فصل در یک خط باقی بمانند. در کلاس های طراحی لباس به طور کامل در این موضوعات صحبت خواهیم کرد.
آموزش الگوسازی لباس
الگوسازی لباس خود یک روش عالی برای صرفه جویی در هزینه و زمان است. با استفاده از اندازه گیری های خاص می توان الگوی مناسب هر فرد را تهیه نمود. برای نمونه می توان با استفاده از اندازه گیری های خود، یک الگو تهیه کنید.
1. اندازه گیری های خود را انجام دهید. برای ایجاد الگوهای دقیق متناسب با خود، باید از یک نوار اندازه گیری نرم استفاده کنید و اندازه گیری های زیر را یادداشت کنید:
- نیم تنه برای لباس زنانه: نوار را به دور وسیع ترین قسمت نیم تنه خود بپیچید.
- دور کمر: اطراف باریک ترین قسمت کمر طبیعی خود را اندازه بگیرید.
- قد برای لباس ها: مستقیم روی دیوار بایستید و توسط فردی دیگر از بالای سر تا پایین پایتان را اندازه بگیرید.
- گردن پیراهن های مردانه: نوار را دور قسمتی از گردن که یقه پیراهن در آن قرار می گیرد، بپیچید.
- باسن: نوار را در اطراف وسیع ترین قسمت باسن خود بپیچید.
- طول و عرض کمر: از گردن تا کمر را اندازه بگیرید تا طول را پیدا کنید و سپس وسیع ترین قسمت پشت خود را اندازه بگیرید تا
- اندازه عرض کمر را به دست آورید.
- قفسه سینه برای لباس های زنانه و مردانه: از وسیع ترین قسمت سینه بالاتر از نیم تنه خود اندازه بگیرید.
- طول آستین: نوار را از شانه به سمت پایین بازو نگه دارید و تا جایی که می خواهید آستین در آن جا قرار گیرد، اندازه گیری کنید.
- طول شانه در الگوسازی لباس : از گردن تا لبه شانه را اندازه بگیرید.
- عرض بازوی فوقانی: نوار اندازه گیری را دور ضخیم ترین قسمت بازوی خود نزدیک زیر بغل، بپیچید.
طرحی از لباسی را که می خواهید درست کنید ترسیم کنید. تصمیم بگیرید که آیا دامن، شلوار یا تاپ می پوشید ولباس مورد نظر دارای آستین است و یا بی آستین می باشد. سپس، طرحی کلی از ظاهر لباس را ترسیم کنید. این به شما کمک می کند تا بدانید که چند قطعه الگوی جداگانه را باید ایجاد کنید. به عنوان مثال، اگر یک لباس ساده مدنظر دارید، ممکن است به 1 قطعه جلو، 1 قطعه پشت و یک الگوی بند آستین نیاز داشته باشید.
2. یک ورق کاغذ صاف بگذارید و طول الگوی خود را رسم کنید. یک قطعه بزرگ از الگو یا کاغذ قهوه ای را روی یک سطح کار صاف قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که 1 طرف کاغذ کاملا صاف است. سپس، یک خط کش را از بالای کاغذ به فاصله 2 اینچ (5. 1 سانتی متر) قرار دهید و از آن نقطه به پایین تا جایی که می خواهید لباس باشد، اندازه بگیرید.
3. خطوط افقی را بکشید تا خط شانه، نیم تنه، کمر و لگن مشخص شود. یک خط کش مستقیم قرار دهید تا در بالای خطی که برای جلو وسط کشیده اید، با زاویه 90 درجه قرار بگیرد. این خط افقی بالا را بکشید، که همان خط شانه شما خواهد بود. سپس خط کش را پایین بیاورید تا خط شکاف افقی ایجاد شود. خط کش را دوباره به سمت پایین حرکت دهید تا خط کمر افقی کشیده شود. پایین پیراهن شما خط ران خواهد بود. در الگوسازی لباس، برای تعیین محل قرار دادن خط کش برای خط شانه، خط نیم تنه، خط کمر و خط ران به اندازه گیری هایی که انجام داده اید مراجعه کنید.
4. یک خط برای نیم تنه یا سینه، کمر و مفصل ران بکشید. به اندازه گیری های خود نگاه کنید و روی خط نیم تنه نقطه ای بگذارید که به اندازه فاصله اندازه گیری 1/4 باشد. این کار را برای کمر و باسن نیز انجام دهید. سپس، با استفاده از یک مداد و خط کش منحنی، خطی را ترسیم کنید که نقاط روی نیم تنه یا خط سینه، دور کمر و خط ران را به هم متصل می کند. به عنوان مثال، اگر اندازه گیری نیم تنه شما 40 اینچ (100 سانتی متر) بود، آن را بر 4 تقسیم کنید تا 10 اینچ (25 سانتی متر) بدست آورید. علامت گذاری کنید که 10 اینچ (25 سانتی متر) از لبه روی خط نیم تنه است.
5. خط گردن و شانه را بکشید. با استفاده از خط کش منحنی، خط گردن خود را از بالای خط شانه به خط جلوی وسط بکشید. با توجه به اینکه گردن پشت معمولاً از گردن جلو بیشتر است، می توانید گردن بند را به همان اندازه که دوست دارید کم یا زیاد کنید. سپس برای بازو فاصله بگذارید و یک خط منحنی از شانه به پایین بالاتر از خط نیم تنه بکشید. برای اینکه شانه به صورت طبیعی نمایان شود، شانه را کمی به سمت پایین شیب دهید.
6. یک درز در اطراف لبه های منحنی الگو خود اضافه کنید. از خط کش برای ترسیم خطی که موازی با طرح کلی الگوی شما باشد استفاده کنید. مقدار مجاز 1⁄2 اینچ (1. 3 سانتی متر) را اضافه کنید.
7. اگر می خواهید یک لباس یا پیراهن آستین دار باشد، فضایی برای آستین ایجاد کنید. به اندازه گیری هایی که برای طول آستین و عرض بازو انجام داده اید مراجعه کنید و تصمیم بگیرید که آستین ها را برای چه سبکی می خواهید سپس الگوی آستین خود را بکشید.
8. قطعات الگوی لباس را بریده و برچسب بزنید. زیر الگوسازی لباس خود یک ورق کاغذ دیگر قرار دهید. کاغذها را بهم بچسبانید و از قیچی برای برش هر دو لایه در امتداد خط کمک درز استفاده کنید. لایه زیرین به قطعه الگوی پشتی تبدیل خواهد شد. مراقب باشید که خط گردن منحنی را برش نزنید تا بتوانید قطعات جلو و عقب را به دلخواه تنظیم کنید. به عنوان مثال، ممکن است بخواهید خط گردن جلو را پایین ببرید در حالی که خط گردن قطعه پشت را بالا نگه دارید. به هر قطعه الگویی که می سازید برچسب بزنید تا شناسایی هر قسمت از آن آسان باشد.
نکته مهم: تعداد قطعات الگویی که باید درست کنید به لباسی که می سازید بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر قصد ایجاد الگوی یک تی شرت ساده را دارید، ممکن است فقط به 4 قطعه طرح، 1 قسمت جلو، 1 قسمت عقب، 1 عدد آستین و 1 قطعه یقه نیاز داشته باشید. یک دامن کامل ممکن است به 6 قطعه یکسان نیاز داشته باشد که به یک قطعه دور کمر متصل می شود.
انواع الگوها در تولید پوشاک
الگوسازی لباس کاغذی برای هر سبک از لباس به صورت اختصاصی ساخته می شود. این الگو یکی از مهمترین قسمتهای صنعت پوشاک است. انواع مختلفی از این الگوها وجود دارد. به طور عمده دو نوع الگو در بخش پوشاک آماده وجود دارد که در زیر ذکر شده است:
- بلوک اصلی یا الگوی بلوک
- الگوی کار یا الگوی لباس
بلوک اصلی یا الگوی بلوک
یک بلوک یا الگوی بلوک اساسا یک جز جداگانه از پوشاک و بدون هیچ گونه طرح و سبک است. می توان آن را به دو روش مدل سازی و روش تخت ایجاد نمود.
- مدل سازی: مدل سازی یک روش اولیه ای است که هنوز هم، از آن به طور گسترده ای در صنعت پوشاک استفاده می شود. این روش کارآمدترین شیوه است اما به زمان بیشتری نیاز دارد.
- روش تخت: در روش تخت، الگوی قسمتهای مختلف پوشاک خصوصاً اندام و آستین با طراحی فنی ساخته می شود. در واقع، این روش از روش مدل سازی ناشی می شود و با این روش ساخت سریع الگوی لباس امکان پذیر است.
الگوی کار یا الگوی لباس
الگوی کار بر اساس بلوک اصلی یا الگوی بلوک ساخته می شود. الگوهای بلوک ها به صورت جداگانه روی کاغذ ترسیم می شوند. انواع مختلفی چون خط پایین، خط مرکز، پلیسه، دارت یا چین در این نوع الگوها در نظر گرفته می شود.
اصول و تکنیک های الگوسازی لباس
سه اصل اصلی الگوسازی لباس عبارتنداز:
برای ساختن الگوی مسطح و ایجاد تغییرات با توجه به طراحی متفاوت، دانستن اصول ساخت الگو بسیار مهم است. اگر اصول اساسی ساخت و تغییر الگو را بدانیم، می توانیم بدون تأثیر بر اندازه و شکل الگوی اصلی، هر طرحی را ایجاد کنیم. اگر سه اصل اساسی را بدانیم، می توان هر الگویی ایجاد و اصلاح کرد:
- اصل دستکاری دارت: قوانین زیادی برای ایجاد، ترکیب و تقسیم دارت و انتقال دارت در مکان های مختلف روی یک قطعه الگو وجود دارد. دارت را می توان با روش برش و به روش محوری به مکان جدیدی منتقل کرد.
- اصل کامل بودن: قوانینی برای کامل لباس وجود دارد. کامل بودن لباس را می توان با کمک جمع کننده، پلیسه، تاک و غیره ایجاد کرد.
- اصل کانتورینگ: برای ایجاد الگوهای کانتورینگ، قوانینی وجود دارد که متناسب با منحنی های شکل انسان باشد.
پیش نویس را می توان روی کاغذ قهوه ای معمولی انجام داد که نباید خیلی نازک باشد.
الگوها باید بزرگتر از اندازه گیری های بدن باشند تا امکان حرکت آزاد، راحتی عمل و راحتی در پوشیدن فراهم شود. قبل از برش الگو، برای همه لباس ها باید میزان سهولت را در نظر گرفت. برای طراحی های متقارن که ضلع های راست و چپ آنها به یک اندازه است، فقط باید الگوی کاغذی برای نیمی از جلو و نیمی از عقب ساخته شود. برای تنه، پیش نویس را با قسمت پشتی شروع کنید. برای آستین باید الگوی کاملی تهیه شود.
انواع الگوسازی لباس
نقطه شروع در الگوسازی لباس شامل یک نقاشی مسطح برای تهیه طرح کلی و اندازه گیری دقیق،است. برای متناسب سازی لباس با پوشنده، دارت (یا چین) در لباس ایجاد می شود تا به آن شکل دهد. این مفهوم همچنین زمینه ای برای تناسب نهایی از جمله احساس راحتی لباس و امکان حرکت آسان آن با بدن را فراهم می کند.
در این مرحله از تولید سه تکنیک وجود دارد که شامل:
الگوسازی لباس کاغذی
با این روش می توان یک الگوی اساسی ایجاد نمود و آن را با پارچه ماسلین به شکل سه بعدی اجرا نمود، سپس به کاغذ منتقل کرد. ساخت الگوی تخت به برجسته سازی کمک می کند و نهایتا لباس راحت تری را برای فرد به ارمغان می آورد.
پنج جز اصلی و پایه ای در لباس زنانه شامل:جلو بدن،پشت بدن،گردن،آستین و دامن می باشد. هر عنصر بالا با دارت یا چین تکمیل می شود تا شکل مناسب را بدست آورد. با تغییر مدها در هر زمان، این پنج جز اصلی می تواند متناسب با روندهای جدید، تغییر کنند.
درافتینگ
از این نوع الگوها غالبا برای ایجاد طرح های اولیه استفاده می شود. این طرح ها با استفاده از الگوهای از پیش تنظیم شده که دارای اندازه استاندارد هستند و در کارخانه ها تولید می شوند و یا با استفاده از یک مدل متناسب دقیق اندازه گیری شده اند،ایجاد می شوند. این روش الگوسازی لباس به طور سنتی بر روی کاغذ کشیده می شود و برای سهولت در تکمیل لباس مورد استفاده قرار می گیرد.
دراپینگ
با استفاده از این سبک ساخت الگو می توان با برش زدن پارچه ماسلین یک شکل سه بعدی را ایجاد نمود. هنگامی که طراح به طرح دلخواه خود دست پیدا کرد، پارچه ی منتخب برای الگوی نهایی به کاغذ منتقل می کند. این روش از سایر روش ها هزینه بر تر می باشد اما برای طراحانی که به دنبال آگاهی از ظاهر لباس خود قبل از تصمیم گیری نهایی برای تولید هستند، گزینه ی مناسبی به شمار می رود.
الگوسازی لباس با رایانه
ساخت الگوهای دیجیتالی تقریباً به همان روشی که الگوهای سنتی (کاغذی) ایجاد می شوند، حاصل می شود. نرم افزار Patternmaking مشخصات شما را می گیرد، نقاط را ترسیم می کند و یک الگوی دیجیتالی ایجاد می کند. الگوسازی را می توان از طریق نرم افزار الگو ایجاد و چاپ کرد. الگوهای ایجاد شده را می توان،با استفاده از برنامه ی اAdobe Illustrator دیجیتالی نمود.
معرفی نرم افزارهای الگوسازی لباس
نرم افزار Pattern رایج ترین روشی است با استفاده از آن الگوهای دیجیتالی ایجاد می شوند.به زبان ساده، طراحان مشخصات درخواستی فرد را وارد سیستم نرم افزاری می کنند، سپس این نرم افزار الگو را با استفاده از محاسبات پیشرفته در اندازه الگوی درخواستی ترسیم می کند. در بیشتر موارد، برای اصلاح الگو لازم است برخی تنظیمات انجام شود.
در میان نرم افزار های طراحی لباس، همچنین می توانید الگوهای خود را در Adobe Illustrator ایجاد کنید. برای این کار الگوی خود را با دست (کاغذ) ایجاد کنید و سپس آن را در رایانه خود اسکن کرده و با استفاده از Illustrator (یا سایر برنامه های هنری دیجیتال) تصویر را ردیابی کنید. فقط مطمئن شوید که تصویر شما کوچک نمی شود یا اندازه گیری های شما درست است.
طراحی و الگوسازی لباس همچون سایر زیرشاخه های خیاطی به یادگیری فنون بسيار پيچيده ای نیاز دارد تا علاقه مندان به رشته طراحی لباس بتوانند در صورت تمایل پس از آموختن آن، به صورت حرفه ای وارد بازار کار شوند. طراحی و الگو لباس به صورت تخصصی در هنرآموزی، آموزش داده مي شود و علاقه مندان به آموزش و يادگيري اين رشته می توانند با شرکت در دوره طراحی لباس آموزشگاه هنر آموزی این رشته را زیر نظر برترین اساتید به صورت کاملا حرفه ای فراگیرند.
[…] اطلاعات بیشتر در مقاله الگو سازی در طراحی لباس […]