پست مدرنیسم در اصل یکی از نگرش‌های بسیار مهم در زمینه فلسفه است که طبیعتاً به فرهنگ و هنر نیز وارد شد. معنای لغوی این کلمه یعنی فرا تر از مدرن بودن و در این مسیر گام برداشتن. عصر پست مدرن و آثار آن با ویژگی‌هایی همچون چندگانگی، ناهماهنگی، کنایی و چنین صفاتی شناخته می‌شوند. همچنین عدم استمرار و تضاد در آن‌ها دیده می شود. در اصل بعد از اینکه عصر مدرن برای همیشه باقی نماند و بعد از مدتی بشر سعی کرد به سنت های قدیم باز گردد، این فرهنگ ایجاد شد که مفاهیم و آثار مدرن را با مواردی که در گذشته وجود داشته است ترکیب کنند.

این گونه است که فرهنگ پسامدرن به وجود می آید و امروزه نیز در صنعت ها و هنرهای مختلف وارد شده است. یکی از این صنعت ها مد و فشن و به دنبال آن به طراحی لباس بودند. سبک پست مدرن در طراحی لباس تحول چشمگیری ایجاد کرد و هنرمندان بزرگی خود را در این عرصه به چالش کشیدند. در ادامه درباره این سبک و ریشه های آن صحبت خواهیم کرد.

استایل پست مدرن در طراحی لباس چیست؟

استایل پست مدرن در طراحی لباس شامل تعریفی برای مرد و یا زنان نمی شود. به طور مثال اگر ویژگی‌ها و یا طرح‌هایی مخصوص خانم‌ها و یا آقایان شمرده می‌شد، در این فضا اهمیتی نداشت. هیچ قانون و باید و نبایدی در استفاده از سبک‌ها و جزئیات برای جنسیت وجود ندارد. درواقع این سبک ارزش‌ها و سنت های جوامع به ویژه جامعه غربی را به چالش کشیده است و این ارزش‌ها را در گذر زمان تغییر می دهد. طبق دیدگاهی که این سبک می‌خواهد آن را بیان کند، فرهنگ‌ها برای همیشه ماندگار نخواهند بود و روز به روز دستخوش تغییر می‌شوند. سبک پست مدرن در طراحی لباس نیز بیانگر همین اصل می باشد و یک برداشت از تغییرات سطح جامعه است.

تاریخچه سبک پست مدرن در طراحی لباس

در دوره مدرنیسم افراط و تفریط در زمینه‌های مختلفی مانند فردی شدن شکل می‌گرفت. به طور کلی در دوره تلاقی پست مدرن و مدینیته، معنا و تعریف مشخصی برای یک لباس و یا شیء وجود نداشت و می توانست بر پایه عقاید و ایده‌های جدیدی باشد. زمانی که مرزها برداشته می‌شوند، راه برای خلاقیت تا بی نهایت باز می شود و همین تنوع و دگرگونی را پدید می آورد. سبک پست مدرن در طراحی لباس و هر هنر دیگری شامل تعاریف جدید و طراحی های نو می شود.

 این تمایل‌ها که تا بی پایان ادامه داشتند، در این فرهنگ‌ها معنا پیدا می کردند؛ بنابراین در چنین جهانی برای همه افراد فضای کافی و مناسب وجود داشت تا خود را بروز دهند و ارزش عرفانی آن از ارزش‌ها و نیازهای مادی بیشتر بود. در واقع در چنین ساختاری لباس تنها یک وسیله برای پوشش نیست. بلکه دیدگاه، فرهنگ و شخصیت هر فرد را بیان می کند.

یکی از ویژگی‌های این دوران بر این است که تأکید زیادی روی تفاوت داشتن و تغییرات می کند؛ بنابراین دیدگاه هیچ درست و غلط ثابتی وجود ندارد و آنچه بیان می شود، می تواند با توجه به شرایط متفاوت باشد. یکی از مشکلاتی که این مسئله روی دیدگاه‌های فلسفی ایجاد می کند، بحران معنا در عصر پست مدرن است؛ یعنی سردرگمی خاصی در بشر شکل می‌گیرد.

درواقع می توان گفت تولیدات انبوه و افراطی که مردم در زمینه پوشاک داشتند، باعث بروز پست مدرنیته شد. در این دوره استایل پست مدرن در طراحی لباس به گونه ای بود که این طرح‌ها و سبک‌ها را باهم تلفیق می کردند و ایده های جدیدی را شکل می‌دادند. در واقع استفاده از بخشی از یک سبک یا طراحی و تلفیق آن با چیز دیگری، به آن مفهوم تازه ای می دهد. با این حال این کار باید با ظرافت انجام شود. این بینش می تواند بسیاری از مفاهیم را به چالش بکشد و همچنین در پدید آمدن جهانی نو نقش داشته باشد. در فرهنگ پست مدرن، دیگر لباس پوشیدن هم به نوعی بیانگر شخصیت است و می تواند در مفاهیم سهیم باشد.

ویژگی های پست مدرن در طراحی لباس

طراحان بزرگی مانند جان گالیانو و الکساندر مک کوئین در این زمینه فعالیت کرده اند و لباس هایی به این سبک را ارائه دادند. آن‌ها با تلفیق ایده ها و ترکیب سنت قدیم و جدید، لباس هایی طراحی کرده اند که هم متفاوت دیده می شود و هم مفهوم جدیدی را القا می کند. البته این برداشت ها و اتفاقات در صورتی که از فرهنگ‌ها اطلاعات داشته باشید و آن‌ها را آگاهانه خلق کنید، زیباتر خواهند بود.

جان گالیانو از طراحان و تیپ سازان بسیار مشهور است که در زمینه‌های مختلف فعالیت می کند و در سال 1981 نیز در کالج هنر و طراحی سنترال شروع به تحصیل کرد و حتی مدتی در مجموعه تئاتر ملی بریتانیا مشغول بود و در این زمینه بسیار موفق ظاهر شد. او بعد از فعالیت‌های درخشان و به شهرت رسیدن، برند خودش را تأسیس کرد و از حمایت مالی طرفدارانش برخوردار شد.

الکساندر مک کوئین نیز از طراحان بسیار موفق و چالش بر انگیز است. او لباس‌های خاصی را در زمینه‌های مختلف طراحی می کرد. اکثر طراحی های او بسیار بحث برانگیز بودند و چهارچوب‌های مختلف را زیر سؤال می‌بردند. او بسیار فراتر از یک طراح لباس بود و ایدئولوژی‌های خود را ارائه می کرد. همچنین سبکی بسیار پیچیده داشت و در عین حال لباس هایی بسیار زیبا و خاص طراح می کرد. در واقع مک کوئین سعی داشت آزادی اندیشه و بسیاری از مفاهیم دیگر را به درستی بیان کند و رواج دهد و این کار را با طراحی لباس‌ها و برگزاری نمایشگاه ها و گالری های مختلف به بهترین شکل انجام می داد.

جمع بندی

سبک پست مدرن در طراحی لباس یک انقلاب به شمار می رود که بسیاری از باید و نبایدها را کنار می زند و فضای مناسبی را ایجاد می کند که افراد بتوانند با آزادی بیشتری به طراحی و بروز عقایدشان بپردازند. توانایی تلفیق سبک‌ها و ایده ها و همچنین نداشتن چهارچوب مشخص باعث می شود آن‌ها بتوانند در زمینه‌های مختلف تغییراتی ایجاد کنند و تا بی نهایت موقعیت برای خلاقیت داشته باشند. کار در این سبک می تواند مفهوم جدیدی داشته باشد و برای افراد جذابیت زیادی را در طراحی لباس ایجاد کند.

5/5 - (1 امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *